Iohannes (Hanco) de Edel, (Edele, Edelingi, Edlingi, Edelynk) dictus consul
Przedstawiciel bogatej krakowskiej rodziny kupieckiej Edelów (Edelingów), syn Heinemana zwanego Edel (nr 24). Przez wiele lat piastował urzędy miejskie, najpierw w latach 1327 i 1328 zasiadał w ławie miejskiej, a następnie od 1329 roku, z przerwami, do 1347 roku w radzie miejskiej. Wzorem ojca prowadził handel z Flandrią, dokąd wyjeżdżał w latach 1330,1334 i 1339, dokonywał rozliczeń z kolektorami papieskimi ze świętopietrza zbieranego dla Kamery Apostolskiej. W latach 1324-1331 inwestował w nieruchomości, nabywając dom murowany przy Rynku, dworzyszcze w pobliżu bramy Sławkowskiej, łan przed bramą Floriańską, kram sukienny w Rynku i jatkę rzeźniczą na dzisiejszym Małym Rynku. Żonaty z córką Amyleja i Gertrudy, Małgorzatą, z którą miał czworo dzieci: Mikołaja, Henryka (Heynka), Jana i Agnieszkę. Zmarł przed 1351 rokiem, pozostawiając znaczny majątek, w tym kamienicę z browarem na ul. Floriańskiej, dziewięć domów czynszowych, skład sukna i trzy ławy chlebowe.
Z „Najstarszej księgi” strona 89 z wpisem z 1329 roku, stwierdzającym nabycie przez Jana z Edel zwanego Rajca od Jana Winrycha (nr 26) łanu przed bramą Floriańską – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 1, s. 89)