Joannes Wolny
Kazimierzanin, syn rajcy Jana Wolnego starszego (nr 275) i Zofii, brat Wawrzyńca, ławnika kazimierskiego, żonatego z Katarzyną, córką rajcy Aleksandra Zaborskiego zwanego Pokorowiczem (nr 276). Wydaje się naturalne, że w tej sytuacji rodzinnej wszedł do ławy miejskiej, aby zaliczyć staż niezbędny do nominacji rajcowskiej. Ławnikiem był w latach 1632, 1634 i 1637, do rady miejskiej uzyskał powołanie w roku 1639, na miejsce zwolnione po śmierci rajcy Sebastiana Cichoszowskiego (nr 278). W związku z tą nominacją Jan Wolny młodszy wydał kolację, w której uczestniczyli rajcowie z małżonkami oraz wójt kazimierski. Tylko trzy lata dane mu było piastować godność rajcowską, w tym dwa w radzie urzędującej-burmistrzowskiej. Zmarł w dzień Trzech Króli 1643 roku, pochowany został w kościele św. Katarzyny. Sporządził w 1642 roku testament, w którym poczynił liczne zapisy na rzecz instytucji kościelnych, legował między innymi do S. Agnieszki złotych pięćdziesiąt y beczkę wina, do Ojców Bernardinów Sto złotych y półbeczek osobny wina y na piwo słodu, a kościołowi Bożego Ciała srebrne kandelabry i krzyżyk z rubinami na złotą monstrancję oraz prawo do sklepu w sukiennicach z piwnicą (poza testamentem darował kielich do kościoła św. Katarzyny). W testamencie wyznaczył jego wykonawców: A jeśliby mnie P. Bóg powołał z tego świata, tedy [na egzekutorów] teraźniejszej ostatecznej woli mojej upraszam JM Xsiędza Proboszcza od Bożego Ciała y proszę aby się JMci nie wymawiał z tego pobożnego uczynku, ofiarowuję IMci za pracę konewkę srebrną kwartową. Drugiego IMci Pana Różyca Rajce Kazimierskiego, którego proszę, aby się nie wymawiał, ofiarowując mu sobola nowego za pięćdziesiąt złotych. Zgodnie z jego wolą pochowano go w grobie przodków u S. Katarzyny. Na jego miejsce do kazimierskiej rady powołanie uzyskał Grzegorz Drążkowicz (nr 297).
