Joannes Wisemberg (Wisembergk)
Kupiec, administrator żup solnych w Wieliczce i olbory olkuskiej. Sekretarz królewski, nobilitowany w 1643 roku. Syn Mikołaja i Magdaleny Langówny, córki Jana Langa, wójta krakowskiego. Karierę we władzach miasta zaczynał jako ławnik Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim. Na urząd rajcy został wybrany 15 stycznia 1617 roku na miejsce zmarłego Hieronima Konrada (nr 457). W radzie miasta zasiadał przez prawie 27 lat. W ciągu tej długiej kadencji dwukrotnie wchodził w skład rady urzędującej i w przypadającej na niego kolejności sprawował funkcję burmistrza. Był edylem kościoła Najświętszej Marii Panny. 8 czerwca 1638 roku wraz z rajcą Wojciechem Celestą (nr 476), kupcem i dzierżawcą Wielkiej Wagi, zawarł kontrakt z organmistrzem Jurkiem Nitrowskim z Lewoczy na wykonanie organów do kościoła Mariackiego. Całe przedsięwzięcie kosztowało 950 złotych polskich. Po rezygnacji Łukasza Bochorockiego (nr 444) i Mikołaja Zalaszowskiego (nr 449) z funkcji prowizorów kościoła Mariackiego, Jan Wizemberg razem z Pawłem Cellarym (nr 467) przejęli tę funkcję, opiekując się także klasztorem Bernardynów. Z urzędu rajcy Jan Wizemberg zrezygnował dobrowolnie w 1643 roku. Został sekretarzem królewskim. Za zasługi został nobilitowany. Był także burgrabią krakowskim. Posiadał kamienicę przy Rynku (obecnie nr 46). Dysponował także majątkami ziemskimi Czajowice i Masłomiąca. Był żonaty z Anną, córką Antoniego Frączkowicza (nr 432), wdową po Janie Baptyście Czekim. Jego córka Magdalena wyszła za mąż za Jana Cyrusa młodszego (nr 485), a następnie za Zebrzydowskiego. Zmarł 4 kwietnia 1661 roku.
Umowa z 1615 roku między Stanisławem Amendamem, olbornikiem olkuskim, ojcem i opiekunem Katarzyny, żony Mikołaja Wizemberga, a tym ostatnim, w sprawie o posag, przy uczestnictwie Jana Wizemberga – oraz własnoręczny podpis Jana Wizemberga i odcisk gmerku, którym się pieczętował (Biblioteka Jagiellońska, sygn. rkps 885, s. 162)