Iohannes Vinrich (Hanco, Hanneko filius Henrici Vinrici)
Zamożny mieszczanin krakowski, syn Henryka i Hanuszy. W radzie miejskiej odnotowywany był corocznie w latach 1321-1325. Wcześniej, w roku 1319, był członkiem ławy miejskiej. Po zakończeniu kadencji w radzie miejskiej powrócił w 1338 roku na urząd miejski, tym razem wójtowski. Konsekwentnie inwestował w nieruchomości. W 1315 roku zakupił od wójta Ludwika pół kramu sukiennego, rok później od Jana Moritza (nr 21) słodownię przy ul. św. Krzyża, w kolejnym roku od Krystyny, żony Mikołaja z Nysy, nabył ogród przed bramą Sławkowską. W 1318 roku od Jana Z Nysy kupił jatkę rzeźniczą, a od Waltera Kapusty i jego synów dom, browar i grunt blisko łaźni Zygfryda łaziebnika (na przedmieściu przed bramą Szewską). Wraz z braćmi, Mikołajem i Piotrem, był współwłaścicielem domu murowanego w Rynku, w rejonie kościoła św. Wojciecha, oraz dóbr i sołectwa w Bronowicach. Miał posesje przy ulicach św. Floriana (obecnie Floriańska) i Wiślnej (obie po ojcu) oraz Szewskiej, a także ogród pod miastem, niedaleko Wisły, który w 1328 roku sprzedał Mikołajowi Wierzynkowi (nr 33), i udziały w łanach między bramą Floriańską a kościołem św. Floriana. Jan w testamencie przeznaczył na rzecz szpitala w Krakowie pięć kramów sukiennych. Z żoną Irmuszą miał trzech synów: Jana (Hanco), Nyczka i Piotra (Paszko).
