Johannes Weygand (Weigandi)
Mieszczanin krakowski, odnotowany w księgach miejskich w latach 1394—1425. Otrzymał godność rajcy miejskiego w 1407 roku, wzmiankowany w radzie miejskiej, w tym w radzie urzędującej, do roku 1425. Jako rajca urzędujący w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Jeszcze przed wejściem do rady, w 1406 roku, wraz z Janem Plesnerem poręczyli za Piotra Geweytfewra, że ten stawi się osobiście przed Władysławem Jagiełłą w terminie, który król wyznaczy - gdyby tego nie uczynił, poręczycieli czekała surowa grzywna. W roku 1422 Jan brał udział w potwierdzeniu, na wniosek rajcy Piotra Fettera (nr 172), zasad korzystania z młyna, który w 1360 roku został przez Jana i Piotra Spicymirów sprzedany Janowi Borkowi starszemu (nr 72), a aktualnie pozostawał w rękach Piotra Fettera. Jan był wraz z rajcą Mikołajem Streliczem (nr 144) upełnomocniony przez rajcę Mikołaja Falkenberga (nr 158) do wyegzekwowania długu od jego teścia, Franciszka Trutila(chodziło o wypłacenie posagu córki Anny, żony Mikołaja Falkenberga), a na wypadek śmierci mocodawcy miał sprawować opiekę prawną nad jego synami. W 1395 roku zawarto ugodę kończącą ten spór, w czym miał swój udział także Andrzej Wierzynek (nr 102). W roku 1394 Jan sprzedał swój dom położony przy Rynku rajcy Jakubowi Mordbirowi (nr 134) jako opiekunowi i zarządcy majątku Piotra aptekarza oraz jego żony Barbary.
