Iohannes Wyewyorka (Wywiorka, Wyworka, Wyeuorka)
Mieszczanin krakowski, odnotowany w księgach miejskich w latach 1473—1496. Współcześnie z nim w Krakowie działali Stanisław Wiewiórka, który wyprocesował od złotnika Stanisława Wilkowskiego jego narzędzia warsztatowe, oraz Jerzy Wiewiórka, który posłał syna Jana na praktykę do złotnika Marcina Konigka. Jeżeli byli to krewni Jana, to mógł mieć on także do czynienia ze złotniczym rzemiosłem. Nominację do rady miejskiej Jan uzyskał w roku 1487, odnotowany w niej jest do roku 1496. Otrzymywał powołania do rady urzędującej, pełnił wtedy, na przemian z innymi rajcami, funkcję burmistrza. W tej roli został wzmiankowany w latach 1489 i 1492. Był rajcą urzędującym w 1489 roku, gdy zakończono prace nad budową w kościele Mariackim ołtarza Wita Stwosza. W roku 1473 Jan poręczał przy przyjęciu do prawa miejskiego za Jakuba Lissy z Szadka, w 1482 rekomendował Marcina Przedbora, a w roku 1485 wraz z rajcą Marcinem Bełzą (nr 242) poręczał za starającego się o krakowskie obywatelstwo Piotra, wójta krośnieńskiego. Zmarł przed 20 grudnia 1497 roku.
