Joannes (Johann) Wagsman (Vachsman)
Kupiec, urodzony w Norymberdze, syn Michała, z pochodzenia Szwajcara, i Anny z Norymbergi. Szlachectwo otrzymał w 1589 roku na sejmie w Warszawie za udział w obronie murów Krakowa w czasie oblężenia miasta przez arcyksięcia Maksymiliana, do czego nawiązuje symbolika herbu własnego Waxman (strzelnice działowe i mąż zbrojny). Do krakowskiego prawa miejskiego został przyjęty w 1566 roku. W latach 1579–1580 sprawował urząd ławnika miejskiego. Na urząd rajcy został powołany w roku 1583, pełnił go prawie 21 lat, do roku 1603 włącznie. W radzie urzędującej zasiadał sześciokrotnie i tyleż razy w przypadającej na niego w obrębie rady kolejności sprawował funkcję burmistrza. W latach 1584–1586 dzierżawił stróżę rybną, a w latach 1593–1594 administrował czopowym, z którego w roku 1597 wypłacił prawie 1200 grzywien wynagrodzenia dla burmistrzów, należnego i zaległego od roku 1578, kiedy to wprowadzono honorarium za burmistrzowanie w wysokości 10 grzywien za kadencję. W roku 1598 rozliczał się przed radą z administrowania podatkami miejskimi – dzierżawy „czopowej, groszowej i kwartniczej” – i wydał z tej okazji na koszt miasta suty obiad dla rajców. Odprawiał także w imieniu miasta poselstwa na sejmy do Warszawy w 1585 roku i na sejm konwokacyjny, także do Warszawy w 1587. Posłował do króla do Grodna w roku 1586 i do Warszawy w roku 1600. Trudnił się handlem kruszcami i miedzią, inwestował w sztolnię Ponikowską w Olkuszu. Dziedziczył Bibice, w Krakowie miał dom przy Rynku (obecnie nr 21). Ożenił się z Agnieszką, córką Mikołaja Pernusa. Zmarł przed 12 czerwca 1603 roku, pozostawiając dwie córki: Annę i Zofię, wydaną za rajcę Jerzego Schilkrę (nr 422), a po jego śmierci za Mikołaja Szembeka, syna rajcy Bartłomieja (nr 376).
