Johannes (Johann) Tigil (de Tigil, von Thegil, von Tegil)
Mieszczanin krakowski, odnotowany w księgach miejskich w latach 1445—1489. Do prawa miejskiego przyjęty w roku 1445, za poręczeniem Hirsberga — zapewne Piotra, rajcy (nr 218). Współcześnie razem z rajcą Janem (zwanym starszym) żył w Krakowie jego bratanek Jan (zwany młodszym), nie odnotowano jednak jego obecności we władzach miejskich. Jan starszy w 1471 roku został powołany do ławy miejskiej. Ławnikiem sądowym był także w latach 1474 i 1475. Ostatniej kadencji w ławie nie dokończył z powodu uzyskania nominacji do rady miejskiej. W radzie odnotowywany był do roku 1489 włącznie. Jako rajca urzędujący pełnił w ustalonej przez rajców kolejności funkcję burmistrza. Jan był rajcą w 1477 roku, gdy rozpoczynano prace nad nowym ołtarzem w kościele Mariackim, a rajcą starym w 1489 roku, gdy zakończono budowę ołtarza Wita Stwosza. Prowadził interesy z Norymbergą, w 1469 roku był winien 37 florenów węgierskich tamtejszemu kupcowi Heynczemu Arteilowi. Wzbogacił skarbiec kościoła Mariackiego dwoma ornatami z humerałami, ofiarowanymi w latach 1469 i 1472. Po śmierci został odnotowany w Księdze zmarłych Bractwa kościoła Panny Marii.
Z księgi radzieckiej obejmującej lata 1483–1500 fragment strony 92 z wpisem z 1486 roku stwierdzającym, że w piątek, w dzień św. św. Fabiana i Sebastiana, rajca Jan von Tegil oświadczył, iż jest dłużny kupcowi Heynczemu Arteilowi z Norymbergi 37 florenów węgierskich – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 430, s. 92)