Joannes Spiglar (Szpiglier, Szpyglar, Lambeck)
Kupiec, mieszczanin, syn Mateusza Lambecka z Pasawy, który przyjął w roku 1529 krakowskie prawo miejskie. Sam Jan przyjął prawo 16 lat po ojcu. Zasiadał w ławie sądowej w latach 1564–1566 i 1569. Nominowany w roku 1570 do rady miejskiej na miejsce po zmarłym Walerianie Pernusie (nr 378), pięciokrotnie powoływany był do rady urzędującej i pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Zastępował w roku 1573 Zygmunta Guttetera (nr 394) na urzędzie lonera. Nadzorował jedną z wież między bramami Szewską a Sławkowską, bronioną przez cech garncarzy. Razem z Zygmuntem Gutteterem w 1586 roku wyłożył potrzebną kwotę na wykup wsi miejskiej Dąbie z rąk wierzycieli, w tej sprawie Jan posłował wcześniej do Niepołomic do Stefana Batorego. Uczestniczył w wytyczaniu granicy między własnościami miasta i jezuitów od ul. Żydowskiej (obecnie okolice Reformackiej) do ul. św. Szczepana. Na posiedzeniu rady z jego udziałem zabroniono mieszczanom wynajmowania w ich domach pomieszczeń kupcom żydowskim. Jan handlował ołowiem, winem, srebrem (dostarczał upominki od miasta dla królów), trudnił się bankierstwem (pożyczał miastu gotówkę na przykład na delegowanie posłów miejskich, na dokończenie remontu mostu wielkiego, naprawę bruków), dożywotnio dzierżawił Wagę Mniejszą w Rynku, inwestował w kopalnie olkuskie. Czasowo posiadał kamienice między innymi w Rynku Głównym (obecnie nr 5) i przy ul. św. Anny. W roku 1588 wydzierżawił od miasta dwór za furtą św. Anny, ale coraz częściej przebywał w Olkuszu. Ożenił się z Katarzyną, córką wójta krakowskiego Walentego Schönfeldera, z którą miał syna Jana oraz córki: Katarzynę i Zuzannę. Zmarł 22 lutego 1608 roku.
