lohannes Spiczmer (Spiczmar, Spiczimir)
Kupiec, sukiennik, pochodził z majętnej, być może spokrewnionej ze szlachtą rodziny mieszczańskiej, której rodowe imię Leliwitów małopolskich — Spicymir - stało się nazwiskiem. Odnotowany w latach 1370-1402. Karierę w samorządzie krakowskim rozpoczął w 1372 roku, zasiadając w ławie miejskiej. W radzie miejskiej wzmiankowany został kilkakrotnie w latach 1381—1402. Jan wraz z braćmi, Mikołajem i Piotrem (który był prawnym opiekunem młodszego rodzeństwa), posiadał parcelę położoną przy ul. Wiślnej. Już samodzielnie w 1376 roku nabył od Jana Petermana (nr 85) dom przy ul. Floriańskiej, był wtedy także właścicielem młyna obok stawów rybnych za murami miasta. Przed 1392 rokiem zakupił dom położony przy Rynku. W 1392 roku Kurcz Seidel, przyszły rajca (nr 142), sprzedał mu dom przy ul. Szewskiej. Z nieznanych przyczyn Jan toczył spór Z Piotrem Winrychem (nr 64). Syn Jana, Mikołaj, był prawnikiem, profesorem i rektorem Uniwersytetu Krakowskiego oraz nuncjuszem papieskim i generalnym kolektorem świętopietrza w Polsce.
Z księgi ławniczej obejmującej lata 1390–1397 strony 52–53 z wpisem z 1392 roku, stwierdzającym, że Kurcz Seidel (nr 142) sprzedał swój dom położony w zabudowie szeregowej przy Rynku, przy wejściu na ul. Szewską, Janowi Spicymirowi, działającemu jako opiekun prawny Jana Willuscha – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 3, s. 52–53)