Johannes Smardzowski
Karczmarz kazimierski, starszy cechu, powołany z urzędu ławniczego do rady miejskiej w 1658 roku, na miejsce po zmarłym rajcy Danielu Maleszy (nr 300). W radzie urzędującej, czyli burmistrzowskiej, zasiadał trzykrotnie. Miał dwie kamienice położone przy ul. Krakowskiej, po przeciwległych jej końcach. Zmarł 10 października 1666 roku, w niedzielę po południu, na kamień, przez złe opatrzenie cyrulika, że mu go wyrzynał, padła ciężka gorączka i ogień piekielny krew mu puścił, mowę zamknął. Energiczna wdowa Regina pozwała cyrulika o błąd w sztuce, ten zaś tłumaczył się, iżem ja według nauki mojej cyrulickiej nieboszczyka Pana Smardzewskiego na kamień kurowałem i we wszystkim według nauki, sumienia i rozumu najlepszego sprawiłem się. W 1670 roku wdowa i inni procesowali się o spadek. Regina wyszła później powtórnie za mąż, za rajcę Jana Piotra Życińskiego (nr 313). Na zwolnione po Janie Smardzewskim miejsce w radzie w 1669 roku powołany został Stanisław Michał Borski (nr 314). W roku 1704 w kazimierskiej radzie zasiadł Tomasz Smardzewski (nr 336), z którym rajca Jan zapewne był spokrewniony.
