Joannes Słowakowicz
Lekarz, profesor medycyny Uniwersytetu Krakowskiego, od 1713 roku sekretarz królewski. Syn Stanisława Słowakowica (nr 550), rajcy, profesora, lekarza, astronoma i astrologa. Studiował w Rzymie, tam uzyskał stopień doktora. W 1713 roku został wybrany na urząd rajcy po zmarłym Andrzeju Cyrusie (nr 561). W radzie zasiadał przez prawie dziesięć lat. W tym okresie czterokrotnie wszedł do rady urzędującej i pełnił funkcję burmistrza. Był uznawany za bardzo dobrego mówcę. Kilkukrotnie reprezentował miasto na sejmach. W tym właśnie celu w 1717 roku, wraz z Jackiem Zayfredem (nr 585), udał się do Radomia. Opiekował się altarią św. Józefa w kościele Mariackim. Wydał niewielką książkę o obowiązkach bractwa literackiego, zadedykowaną św. Janowi Nepomucenowi. Był właścicielem kamienicy położonej przy Rynku (nr 28). Jego żoną była Aleksandra z Węgrzynowiczów. Jan Słowakowic zmarł przed 13 lutego 1722 roku, wtedy na jego miejsce do rady został wybrany Wawrzyniec Laskiewicz (nr 595).
Z urzędowego spisu rajców obejmującego lata 1363–1802 fragment strony 54 z początkiem wpisu z 1722 roku o wyborze do rady nowego rajcy Wawrzyńca Laskiewicza (nr 595) na miejsce po zmarłym Janie Antonim Słowakowicu, który był, jak zapisano, „obdarzony licznymi talentami i wspaniałym darem wymowy, doskonałym znawcą spraw publicznych” – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 1477, s. 54)