Johannes (Hannus) Slepchogel
Mieszczanin krakowski, odnotowany w księgach miejskich w latach 1419-1439. We władzach pojawił się w 1421 roku, kiedy to został powołany do ławy miejskiej. W roku 1430 odnotowany został jako rajca krakowski: występuje wtedy już jako rajca stary, zatem w radzie urzędującej zasiadał wcześniej i wcześniej też pełnił funkcję burmistrza. Został odnotowany w radzie także w roku 1435. W tymże roku został zobowiązany uchwalonym przez radę miejską wilkierzem do utrzymywania dwóch koni na potrzeby miasta związane głównie z podróżami w sprawach Krakowa lub króla czy też ekspediowaniem miejskich posłańców (co dowodzi, że był zamożny, przeciętnie bowiem rajca miał na utrzymaniu jednego konia dla miasta). Jan prowadził interesy finansowe, w 1438 roku Marek Noldenfessir (nr 192), pełniący ówcześnie funkcję burmistrza, i rajcy Jan Swidniczer (nr 197) i Kuncze Korsner (nr 204) oznajmili w imieniu rady miejskiej, że jest on winnien 200 grzywien Janowi, synowi zmarłego Dominika Brigera. Jan Slepkugil był właścicielem położonego przed bramą Mikołajską domu, który zakupił wraz z połową czynszu ziemskiego od Jana Lubharda, złotnika. Ożenił się z Małgorzatą, siostrą Anny, żony rajcy Jerzego Szwarcza (nr 184). Zmarł przed 7 października 1440 roku. Wdowa po nim w testamencie zapisała cały majątek na rzecz siostry, z zapisem na rzecz kaplicy Bożego Ciała w kościele Mariackim, dotowanej przez szwagra, Jerzego Schwarcza.
