Joannes Rozyc (Ruzyc)
Aptekarz, sekretarz królewski, urodzony w Rawie, przyjęty do krakowskiego prawa miejskiego w roku 1649, ze zwolnieniem z taksy za wstawiennictwem teścia, lekarza Andrzeja Wolfowicza. W lipcu 1653 roku wszedł jako ławnik do Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim. Już w czasie okupacji szwedzkiej 1655–1657 był majętny, skoro Szwedzi wyznaczyli mu wysoki okup, którego udało mu się jednak nie zapłacić. W listopadzie 1657 roku wojewoda krakowski Władysław Myszkowski mianował go do rady miejskiej na miejsce po zmarłym rajcy Andrzeju Cieskim (nr 504). Rajcą był przez prawie 33 lata. W tym czasie czterokrotnie zasiadał w radzie urzędującej i pełnił wówczas okresowo funkcję burmistrza. Od roku 1667 był lonerem. Należną sobie pensję przeznaczył wtedy na sprawienie zagłówka do Izby Pańskiej w ratuszu. W roku 1665 Jan Kazimierz nadał mu godność sekretarza królewskiego, co miało znaczenie tytularne. Dzięki małżeństwu stał się właścicielem kamienicy położonej przy Rynku (obecnie nr 31), na rogu ul. Szewskiej, zwanej od jego imienia „Różycowską”, a wcześniej „Bonikowską”. Miał też ogród za murami obok bramy Szewskiej – w 1664 roku uzyskał od rady zgodę na przebicie w murach miejskich własnej furty do tej nieruchomości. Ożenił się z Magdaleną z Wolfowiczów, wdową po aptekarzu Macieju Bonikowskim. Zmarł 4 grudnia 1689 roku. Jego miejsce w radzie zajął Jan Markiewicz (nr 558).
