Joannes Radka (Ratka, Rapca, Rubka)
Płatnerz kazimierski, odnotowany w ławie miejskiej w roku 1516 jako przedstawiciel pospólstwa, ławnikiem był też w latach 1517 i 1519, prawdopodobnie także w kolejnych, lecz dotyczące ich źródła przepadły. Aresztowany wraz z innymi trzynastoma reprezentantami władz miejskich w 1519 roku w związku z decyzją władz miejskich o osądzeniu i ścięciu trzech szlachciców – Jan Rabka z wieloma innymi wyszedł z tych opresji cało, jednak Paweł Szeląg (nr 162), Stanisław Sieczko (nr 184) i Stanisław Kawka (nr 185) zostali skazani przez sąd królewski na ścięcie. Odnotowany w radzie miejskiej w latach 1530–1533, potwierdzony w radzie urzędującej w roku 1530 i 1533. W roku 1533 roku brał udział w potwierdzaniu statutu cechu kazimierskich tkaczy i barchanników. Być może jego synem był ławnik Aleksy Rabka, spierający się z rajcami kazimierskimi o agitację przeciwko jego wyborowi do rady – Zygmunt August rozstrzygnięciem z 1567 roku przyznał rację reprezentantom rady Janowi Mrowińskiemu Płoczywłosowi (nr 226) i Gabrielowi krawcowi (nr 220) – i w efekcie Aleksy nie został rajcą.
