Iohannes (Hanco) Petermanni (Petirmanni) de Sandecz
Kupiec przybyły do Krakowa z Sącza. W radzie miejskiej zasiadł po raz pierwszy w 1367 roku, odnotowywany w niej był także w latach 1379 i 1381. W roku 1375, jako godny zaufania mieszczanin, wraz z Piotrem Melczerem (nr 88) został powołany w skład sądu polubownego dla wydania wyroku w sporze między klasztorem zwierzynieckim a miastem Krakowem o przyległe do klasztoru pastwiska. Był jednym z mediatorów w sporze o kwotę pieniężną należną niejakiemu Knopsemu od Margarety, żony Mikołaja Czenmarka. Sam wszedł w spór z dziećmi zmarłego Willusza, z którymi jednak porozumiał się w roku 1373. Sprawował funkcję zarządcy majątku wdów, które powierzyły się jego prawnej opiece - wśród nich były między innymi: wdowa po Niczkonie Galliku Maneta wraz z córkami, Cresa, wdowa po Mikołaju żupniku, oraz Katarzyna, wdowa po rajcy Piotrze Girsdorfie (nr 125). Był właścicielem domu położonego przy ul. Floriańskiej. W roku 1376 sprzedał go przyszłemu rajcy, Janowi Spicymirowi młodszemu (nr 111). Pozostawił sobie jako główną siedzibę dom murowany położony przy ul. św. Jana. Jan Peterman pieczętował się gmerkiem mieszczańskim z godłem w kształcie drabiny o trzech szczeblach, u góry zakończonej hakami. Był ożeniony z Jadwigą. Zmarł przed 7 listopada 1408 roku.
