Iohannes Luczinam
Kupiec wymieniany w źródłach krakowskich w latach 1349–1371. Nie odnotowano jednak jego działalności ekonomicznej, która dała mu w mieście taką pozycję, że uzyskał nominację do rady miejskiej. Został w roku 1349 wspomniany w dokumentach papieskich jako rajca krakowski. Nie będąc później na tym urzędzie, prawdopodobnie w latach 1366 i 1367 zasiadał w ławie miejskiej. W 1371 roku, występując jako opiekun Klary, żony Mikołaja Friczego, zaakceptował przekazanie przez nią jednego kramu pod zastaw niejakiej Katarzynie, razem ze zobowiązaniem utrzymywania i wyżywienia tejże Katarzyny. Zmarł przed 3 września 1372 roku, kiedy to Walpurga, wdowa po Janie Luczmannie, sprzedała swój dom położony przy Rynku, a sąsiadujący z domem Mikołaja Wierzynka młodszego (nr 52). Prawdopodobnie to sąsiedztwo zaowocowało poślubieniem przez Wierzynka nieznanej z imienia córki Luczmanna, choć oczywiście nie musiało i zapewne nie było przyczyną jedyną i wystarczającą.
Dokument z 1367 roku, w którym odnotowano Jana Luczmanna – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum i Biblioteka Kapituły Metropolitalnej w Krakowie, sygn. perg. 159)