Johannes (Hannus, Hanco) Crancz
Kupiec, bogaty mieszczanin, odnotowany w księgach miejskich w latach 1402-1436. Mógł być synem lub wnukiem rajcy Jana Krancza starszego (nr 124). Współcześnie z Janem w mieście działał jego imiennik, proboszcz. Karierę we władzach samorządu miejskiego Jan rozpoczął w roku 1428, kiedy to został powołany do ławy miejskiej. Zasiadał w niej także w roku 1429. Wówczas uzyskał nominację do rady miejskiej, w której na urzędzie rajcy był odnotowywany do roku 1435 włącznie. Jako rajca urzędujący w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Podczas kadencji rajcowskiej w 1430 roku brał udział w podjęciu uchwały rady miejskiej w sprawie dochowania tajemnicy urzędowej związanej z urzędem rajcy oraz o przyjaźni i współpracy między rajcami. W tymże roku wraz z rajcą Łukaszem Waltdorfem (nr 208) odbierał zeznanie testamentowe Piotra stolarza, w którym testator zastrzegł, że po jego śmierci żona Agnieszka przejmuje ich dom. Jan posiadał nieruchomości w Prądniku. W 1402 roku w obecności Jana, sołtysa w Prądniku, przyszły rajca Jan Krancz oraz proboszcz Jan Krancz dokonali zmian w sprawie podziału własności doliny, stawu rybnego i łąki, jak też wzajemnych rozliczeń między sobą. Dolina przed karczmą w Prądniku przypadła w udziale przyszłemu rajcy.
Dokument wydany w 1402 roku w Prądniku, w którym w obecności Jana, sołtysa w Prądniku, Jan Krancz proboszcz i Jan Krancz mieszczanin krakowski dokonują zmian w sprawie podziału własności doliny, stawu rybnego i łąki, jak też wzajemnych rozliczeń między sobą – oraz powiększenie zapisu imienia i krakowskiego obywatelstwa (Archiwum klasztoru oo. Dominikanów w Krakowie)