Joannes Kozłowsky
Kupiec winny, urodzony po 1714 roku, sekretarz królewski, syn Jana i Katarzyny. Studiował na Uniwersytecie Krakowskim. Oceniany jako dobry znawca prawa ziemskiego i miejskiego sprawował funkcję syndyka. Zrezygnował z niej w 1759 roku w związku z wyborem do rady miejskiej, do której wszedł na miejsce po zmarłym Janie Dzianottim (nr 597). W trakcie ponad trzydziestodwuletniego zasiadania w radzie jedenastokrotnie był powoływany do rady urzędującej, pełnił wówczas w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Był jednym z rajców wspierających konfederację barską, brał udział w stałym komitecie mieszczańskim wspomagającym konfederatów. 7 sierpnia 1768 roku, nie będąc w radzie urzędującej, w obliczu kapitulacji przed wojskami carskimi stanął na czele miasta po Krystianie Józefie Junglingu (nr 616), który wcześniej kierował przygotowaniami do obrony. Jako pełniący obowiązki burmistrza wraz z delegacją miejską prowadził rokowania kapitulacyjne z dowództwem oblężenia, przyczynił się do uchronienia miasta przed gwałtem i rabunkiem (tłumaczył, że działano w stanie „zniewolenia od konfederatrów”). Wypełniając warunki kapitulacji, podpisał wraz z rajcami i pospólstwem akt odstąpienia od konfederacji wojewódzkiej wspierającej konfederatów barskich wraz z przysięgą zaniechania pomocy konfederatom w przyszłości. We wrześniu tegoż roku Rosjanie oddali w jego ręce klucze do miasta, które przekazał następnie konfederatom. W latach 1765–1777 pełnił funkcję prowizora szpitala Bractwa Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny przy ul. Szczepańskiej. Nosił tytuł sekretarza królewskiego, podczas koronacji Stanisława Augusta Poniatowskiego został pasowany na kawalera Złotej Ostrogi. Handlował winem, był członkiem Kongregacji Kupieckiej. Jego własnością były dwie kamienice przy ul. Floriańskiej (obecnie nr 14 i 16). Ożenił się z Agnieszką Burczyńską. Zmarł przed 6 lutego 1791 roku.
