Iohannes Karniopwski (Karnyowsky, Carnowsky, Polak)
Mieszczanin krakowski, zwany też Polakiem, szlacheckiego pochodzenia, pieczętujący się herbem Junosza, pan na Druszynie i Karnkowie w ziemi dobrzyńskiej. Rotmistrz królewski. Odnotowany w księgach miejskich w latach 1456—1491. Jan został przyjęty do prawa miejskiego w roku 1456, z poręczenia rajców Waltera Kezingera (nr 228) i Konrada Langa (nr 230). W ławie miejskiej zasiadał nieprzerwanie w latach 1461—1464. Z ławnika sądowego w 1464 roku awansował do rady miejskiej, w której jest wzmiankowany w księgach do roku 1486. Zasiadał w radzie urzędującej, pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W tej roli został odnotowany w latach 1471 i 1485 - w 1471 roku jako burmistrz wraz z rajcami Janem Wierzynkiem (nr 269) i Pawłem Newburgerem (nr 253) odbierał zeznanie testamentowe od Anny, żony Stanisława Gortlera (nr 269). Zasiadał w radzie urzędującej, gdy w 1477 roku Wit Stwosz rozpoczął prace nad budową nowego ołtarza w kościele Mariackim. Zmarł około 1491 roku. Pozostawił syna Jana, hetmana zaciężnych, generalnego starostę głogowskiego, kasztelana gnieźnieńskiego, burgrabiego krakowskiego.
Z księgi testamentów, obejmującej lata 1427−1623 strony 98−99 z wpisem z 1471 roku, stwierdzającym, że Anna, żona Stanisława Gortlera (nr 269), złożyła zeznanie testamentowe w obecności rajców: Jana Karnkowskiego, wówczas burmistrza, Jana Wierzynka (nr 247) i Pawła Newburgera (nr 253) – oraz powiększenie zapisu imienia i funkcji burmistrza (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 772, s. 98−99)