Ioannes Innocentius Petricio
Lekarz, profesor Uniwersytetu Krakowskiego, doktor medycyny i prawa. Zajmował się również historiografią uniwersytecką. Pochodził ze Lwowa, gdzie urodził się w 1592 roku jako syn Sebastiana i Anny z Wenigów. Wraz z ojcem znalazł się w Krakowie około 1601 roku. Studiował w Krakowie i Bolonii, gdzie w 1618 roku uzyskał tytuł doktorski. Do rady został powołany w 1640 roku, już 10 lat wcześniej był nakłaniany przez wojewodę Jana Tęczyńskiego do objęcia tego urzędu. Zastąpił zmarłego rajcę Zygmunta Alantsee (nr 454). Przez pierwszy rok pełnienia urzędu rajcy wchodził w skład rady urzędującej, której członkowie w ustalonej kolejności pełnili funkcję burmistrza. Dochody przynosiły mu przede wszystkim profesura i praktyka lekarska. Leczył ludzi elity, na przykład wojewodę krakowskiego Stanisława Lubomirskiego. Dzięki honorariom lekarskim i małżeństwom był osobą zamożną. Posiadał kamienicę przy ul. św. Jana (nr 11A), Olszę na Prądniku i wieś Siemonia w księstwie siewierskim. W testamencie dokonał zapisów na konwent św. Franciszka, kościół św. Michała, kościół Dominikanów, konwent karmelitów, zakony bernardynów i bonifratrów. Dwa razy wchodził w związki małżeńskie. Jego pierwszą żoną była Barbara Nonhartówna (zmarła w 1638 roku). Z małżeństwa tego pochodziły córki: Anna (żona Hieronima Ardentego), Barbara (żona Mikołaja Pernusa) oraz Justyna (wstąpiła do klasztoru karmelitek bosych we Lwowie). Jedynym synem z tego małżeństwa był Franciszek (doktor filozofii i pleban w Rzeczycach). Z drugiego małżeństwa z Anną Sieczkówną, które zawarł niedługo przed śmiercią, pochodziła córka Katarzyna (żona Adriana Horlemesa) oraz synowie: Jan Aleksander i Szymon. Jan Petrycy w maju 1641 roku ciężko zachorował. Testament złożył 30 maja, a następnego dnia zmarł. Egzekutorami testamentu byli: sekretarz królewski Aleksander Szembek, Andrzej Piotrkowczyk (nr 487) i Sebastian Zacherla (nr 505). Jan został pochowany w kościele Franciszkanów wraz z pierwszą żoną i synem Szymonem pomiędzy ołtarzami św. Antoniego i św. Anny. Po jego śmierci miejsce w radzie zajął Jan Furmankowicz (nr 498).
