Joannes Fridericus Sztummer
Kupiec. Ławnik Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim. W 1768 roku był najpierw ławnikiem miejskim, a następnie został wybrany do rady miejskiej na miejsce zwolnione po śmierci Jana Gałeczki (nr 607). W 1766 roku oskarżył Franciszka Łopackiego, ławnika krakowskiego, o to, że ten psuje kredyt kupiecki. Jan Fryderyk Sztumer zajmował się handlem kosami, a także produkcją i sprzedażą pasów w spółce z Franciszkiem Wojciechem Goździkowskim, założycielem persjarni (zakładu produkcji pasów) około 1785 roku (zakład ten upadł pod koniec XVIII wieku). Ożenił się w 1753 roku z Reginą, córką Antoniego Żmudzińskiego, kupca. W 1779 roku Regina była już wdową i spisała testament. Jan Sztumer zmarł przed 10 czerwca 1774 roku, kiedy to wybrano na jego miejsce Jana Nepomucena Kaspariego (nr 637).
Z księgi radzieckiej obejmującej lata 1763–1771 fragment strony 1067 z wykazem rajców urzędujących nominowanych na rok 1769, wśród których znajduje się Jan Fryderyk Sztumer – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 483, s. 1067)