Johannes Faber
Mieszczanin krakowski posługujący sie przydomkiem „kowal”, wskazującym albo wykonywaną przez niego profesję, albo tradycję rodzinną. Odnotowany w księgach miejskich w latach 1395—1425. Do ławy miejskiej został powołany w 1409 roku i w roku następnym. Jak stwierdza jednak księga ławnicza,„w sobotę w oktawie Bożego Ciała 1410 roku Mikołaj Czetirwang został powołany do składu ławy w miejsce Jana kowala, który w środę w przeddzień wigilii świętych Filipa i Jakuba uzyskał nominację do rady miejskiej”. Urząd rajcy Jan sprawował 15 lat, do roku 1425, uzyskując kilkakrotnie nominację do rady urzędującej i pełniąc w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W 1416 roku jako rajca brał udział w przekazaniu Mikołajowi Goltbergowi rocznego czynszu z domu kuśnierzy, pod warunkiem późniejszego odkupienia go przez miasto. W 1422 roku rozstrzygał spór pomiędzy Close Ungerem i Franczkiem muratorem w sprawie otworów do odpływu wody w murze oddzielającym ich domy. Był właścicielem domu położonego przy ul. św. Jana, sąsiadującego z domem Dominika Slepkugila.
Dokument wydany w 1430 roku w Krakowie, w którym biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki przywołuje zapisy na rzecz wielkiego ołtarza w kościele Najświętszej Marii Panny w Krakowie, w tym zawarte w dokumencie z 1425 roku potwierdzenie rajców krakowskich, że dwóch z nich, Jan Faber i Mikołaj Bastgert (nr 193), udali się do łoża chorej Konstancji Warszowej, która wobec nich złożyła oświadczenie o ustanowieniu wieczystego czynszu rocznego 14 grzywien na rzecz wielkiego ołtarza w tym kościele – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Bazyliki Mariackiej w Krakowie, sygn. dypl. perg. 22)