Johannes Czepchen (Czopchin)
Kupiec, odnotowany w księgach miejskich w latach 1376—1412. Czterokrotnie, w latach 1390-1393, był wzmiankowany w źródłach jako ławnik, a następnie w 1397 roku został nominowany do rady miejskiej, gdzie kilkakrotnie zasiadał w radzie urzędującej, do 1405 roku włącznie, i na przemian z innymi rajcami pełnił funkcję burmistrza. Jako rajca brał udział w 1397 roku w przyjęciu przez miasto od altarystów opiekujących się ołtarzami w kościele Mariackim domu położonego obok domu rajcy Mikołaja Belicza (nr 139). W 1400 roku był jednym z przedstawicieli miasta w sporze z klasztorem Norbertanek na Zwierzyńcu w sprawie pastwisk we wsiach Kawiory, Łobzów, Bronowice i Chełm oraz domu w obrębie murów miasta. Był właścicielem domów położonych przy ul. św. Krzyża (tu miał też pół kramu) i ul. Szpitalnej, posiadał kramy w Sukiennicach, a od swego pasierba, Andrzeja Balwina, otrzymał jatkę rzeźniczą wraz z warsztatem. W roku 1396 kupił od Marcina Weygila (nr 167) budynki stojące na gruncie szpitala dla ubogich. Opiekował się Małgorzatą, wdową po rajcy Piotrze Winrychu (nr 64). Jan zarządzał majątkiem Bractwa kościoła Panny Marii i został odnotowany w Księdze zmarłych prowadzonej przez to Bractwo.
Dokument wydany w 1411 roku w Krakowie, w którym Jan z Rzeszowa, wikariusz generalny Piotra, biskupa krakowskiego, zatwierdza wszystkie zwyczaje Bractwa kościoła Panny Marii w Krakowie, a Zbigniew, biskup laodycejski, zatwierdza powyższe Bractwo, co stwierdza przywieszeniem swej pieczęci. Również w tym samym dyplomie Mikołaj, arcybiskup gnieźnieński, zatwierdza powyższe bractwo i przywiesza swoją pieczęć. Asystują temu szanowani mieszczanie krakowscy, wśród nich rajca Jan Czopchen – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Bazyliki Mariackiej w Krakowie, sygn. 11)