Hanco (Iasco, Iohannes) Czartkonis (Zchartconis)
Mieszczanin krakowski, ławnik w 1337 roku oraz rajca odnotowany w roku 1340. Syn Arnolda. W 1321 roku nieznana z imienia siostra Jana odstąpiła mu połowę, zapewne dziedzicznego, dworzyszcza położonego przy ul. Szewskiej. W 1332 roku Jan nabył od Mikołaja Kaufmana, mieszczanina sandomierskiego, sklep sukienny z gruntem, gdy dzieci Pawła z Brzegu zrzekły się swoich roszczeń do tej nieruchomości. Był właścicielem placu szerokiego na 12 łokci koło kościoła św. Szczepana, który to plac nabył w 1332 roku od spokrewnionych z nim Mikołaja Czartka, prepozyta opolskiego, i jego braci. W roku odnotowania na urzędzie rajcowskim Jan nabył od królewskiego krawca Jekla, Witka rzeźnika i jego zięcia Jakuba trzy ogrody położone koło młyna na Piasku (nad Prądnikiem). W następnym roku kupił od Michała z Oświęcimia dom z gruntem przy ul. św. Jana, o który bezskutecznie procesowała się przed ławą sadową wdowa po Mikołaju Jeszku z dziećmi, oraz nabył od Katarzyny, córki Tilona Pelcera (nr 27) i jej męża, Wilczka, dom położony przy Rynku. Księga miejska odnotowuje także, że w 1344 roku Jan nabył od Heinmana i Mikołaja Edelingów, którzy byli jego siostrzeńcami, dom murowany leżący naprzeciwko klasztoru i kościoła Dominikanów.
Z „Najstarszej księgi” strona 142 z wpisem z 1340 roku z wykazem rajców świadkujących w sprawie dotyczącej domu po Hermanie z Raciborza, wśród których znajduje się Jan Czartko – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 1, s. 142)