Johannes (Hanus) Borkg (Borg, Borek, Boregk)
Kupiec i przemysłowiec, przedstawiciel znaczącej w mieście rodziny Borków, syn rajcy Jana młodszego (nr 152), prawnuk rajcy Jana starszego (nr 72). Tytułowany jako nobiles vir. Odnotowany w latach 1460—1500. Do prawa miejskiego Jan przyjęty został prawdopodobnie w 1468 roku. W latach 1473 i 1474 zasiadał w ławie miejskiej. W roku 1477 został powołany do rady miejskiej, na urzędzie rajcowskim pozostał do roku 1500. Wielokrotnie powoływany do rady urzędującej, jako burmistrz odnotowany został w latach 1479,1484,1485,1486,1488. W tej roli w roku 1486 zeznawał w sprawie rozliczeń pomiędzy Wacławem Panczerem a Stanisławem Zygmuntowiczem (nr 274). Był rajcą starym w 1489 roku, gdy zakończono prace nad budową w kościele Mariackim ołtarza Wita Stwosza. Jan handlował rudami metali, był właścicielem huty ołowiu w Olkuszu. Ożenił się z Urszulą Lanckorońską. Zmarł w 1500 roku, pozostawiając syna Stanisława, późniejszego prałata gnieźnieńskiego, dziekana kapituły krakowskiej i sekretarza Zygmunta Starego. Wraz ze śmiercią Jana Borkowie zniknęli z władz miasta.
