Johannes (Hensil, Hannus) Borg (Borek, Borch, Burg)
Przedstawiciel drugiego pokolenia przybyłej ze Śląska, prawdopodobnie z Wrocławia, rodziny Borków. Syn Jana Borka starszego (nr 72), w latach 1360-1376 stolnika sandomierskiego, żupnika olkuskiego, od 1362 roku rajcy krakowskiego, i Femki (Eufemii). Odnotowany w latach 1388-1447. Wywodził szlachectwo z nadania uczynionego przez Kazimierza Wielkiego na rzecz jego ojca, w godle herbowym widniała gałązka z dwoma liśćmi. Do rady miejskiej został powołany w 1403 roku, w radzie urzędującej zasiadał także w późniejszych latach i w przypadającej na niego kolejnośc i pełnił funkcję burmistrza. Jako rajca brał udział w przyznaniu Jerzemu Arnsbergowi starszemu (nr123) kwoty pieniężnej w związku z opieką pełnioną nad dziećmi i wnukami Mateusza Arnsberga. Po ojcu odziedziczył majątki w Olkuskiem, w tym udział w dziedzicznym wójtostwie, o co przez lata procesował się z radą Olkusza. Miał brata Piotra, mincerza krakowskiego, i dwie siostry: Katarzynę, wydaną za kasztelana sądeckiego Krystyna Koziegłowskiego, i Małgorzatę, żonę Piotra Rożna, pana na Rożnowie. W 1388 roku, wraz z bratem Piotrem i za zgodą sióstr, sprzedał miastu wieś Grzegórzki i młyn za kościołem św. Wojciecha. Zmarł przed 1 lipca 1450 roku, kiedy to jego żona, Urszula, występuje już jako wdowa. Pozostawił syna, Jana Borka młodszego II (nr 283), który wzorem dziadka i ojca zasiadł w radzie miejskiej.
