Joannes Boianowski (Bożanowski) alias Karlica
Przybył do Krakowa spod Płocka, ożenił się z Jadwigą, wdową po Walku Karlicy, mieszczaninie kleparskim, osiadł w domu po Karlicy w Kleparzu – stąd przydomek, czasem stawiany wręcz na pierwszym miejscu. Od roku 1649 odnotowywany przez prawie trzydzieści lat w kleparskiej radzie miejskiej, co najmniej sześciokrotnie zasiadał w radzie urzędującej-burmistrzowskiej. W roku 1651 Tomasz Markowicz ławnik kleparski z wielkim żalem protestował się na przeciwko Sławnemu Janowi Karlicy alias Boianowskiemu Raycy Kleparskiemu. Rzecz poszła o to, że gdy Markowicz z kolegami ławnikami naradzali się sekretnie w niejasnej sprawie dotyczącej córki rajcy Bojanowskiego, ten podawał im wino, łącznie dwa garnce, za co Markowicz nie płacił. Gdy sprawa skończyła się nie po myśli Bojanowskiego, zażądał od ławników, a osobliwie od Markowicza, zapłaty za wino, a z jej braku piechocie grodowej zamkowej człowieka niewinnego, jakoby na jakim złym akcie przydybanego albo o występek jaki srogi, prawem przekonanego w drogę się wybierającego, nic złego się nie spodziewając ale pokojem pospolitem ubezpieczonego, rozkazał bez wszelkiego procesu i dekretu prawnego szarpać, bić i do więzienia brać, jakoż pomieniona piechota rozkazanie jego wykonywając szarpała i obuchami biła, razy uderzyła, za gardło go brała, kolasę z końmi i z rzeczami ułożonymi wzięła i do pomienionego Bojanowskiego zaprowadziła. Na wszystko ludzie z wielkim podziwieniem patrzali i takowy postępek nieprzystojny wszyscy ganili. W 1668 roku Jan Bojanowski wraz z rajcą i ówczesnym burmistrzem Jakubem Grabiańskim (nr 160) był świadkiem na ślubie kolegi z rady miejskiej, Walentego Srogani (nr 159). W roku 1641 Bojanowski poślubił Annę Dniacową; była to zatem jego druga żona, po wspomnianej na wstępie Jadwidze. Zmarł w roku 1676 lub następnym. W latach 1678 i 1679 roku odnotowywana była Regina, wdowa po Janie Bojanowskim-Karlicy, zatem trzecia żona. Pasierbowie Jana Bojanowskiego z pierwszego małżeństwa, synowie Walka Karlicy, Walek, Wojtek i Janek, przyjęli nazwisko po ojczymie i pobierali nauki w Krakowie, jak odnotowano, nie do miejskiego stanu, ale za ślachtę chcą się szrobować.
