Johannes (Hannos, Hanus) Bemisch (Benesch, Benich, Benech)
Sukiennik, kupiec sukienny, zamożny i wpływowy mieszczanin kazimierski, aktywny we władzach miasta, wieloletni rajca i burmistrz oraz wójt. W radzie miejskiej po raz pierwszy zasiadł w 1398 roku – łącznie do 1416 roku trzynastokrotnie uzyskiwał nominacje do rady urzędującej, tyleż też razy uczestniczył w kolejnych zmianach na funkcji burmistrza w ramach kadencji rady. Wiele aktywności poświęcił urzędowi wójtowskiemu – po raz pierwszy został wójtem w roku 1411, w roku tym wójtem był także Jan Elianus (nr 49); wówczas Jan Benisch był odnotowywany jako podwójci. W następnym roku urząd wójta pełnił nieprzerwanie, kończąc kadencję w styczniu 1413 roku. Powrócił na urząd wójta w roku 1414, incydentalnie dzieląc go z Zygmuntem z Namysłowa (nr 85), Teodorykiem sukiennikiem (nr 61) i Henrykiem Bartowiczem – także i wówczas kadencję kończył w styczniu następnego roku. Poza pełnieniem urzędu podejmował się sądzenia polubownego i opieki prawnej. W 1407 roku wraz z rajcami Wawrzyńcem Czipserem (nr 45) i Piotrem Molnerem (nr 68) oraz przyszłym rajcą Mikołajem Wokenstraterem młodszym (nr 73) doprowadził do ugody w sporze o rozliczenia finansowe między przyszłym rajcą Mikołajem Winloffem (nr 76) a mieszczaninem Janem Pflegishorem. W 1409 roku wraz z rajcą Piotrem Molnerem stał się opiekunem prawnym dzieci rajcy Piotra Benischa (nr 30). Był właścicielem domu położonego przy ul. Krakowskiej, obok domu Bartosza, zięcia rajcy Jana Elianusa, jego sąsiadem był też rajca Kloze Meisilwicz (nr 109); była to, jak się wydaje, jego główna siedziba, miał też inne domy, którymi obracał (na przykład w 1415 roku sprzedał dom Marcinowi kowalowi). W 1410 roku Bartosz zwany Gleywiczem, sukiennik krakowski, przekazał Janowi Benischowi i jego następcom wszelkie prawa do kramu sukienniczego. Sąsiadował on z kramami rajców Jana Zyndrama (nr 83) i jego żony Agnieszki oraz Janusa sukiennika i jego żony Jadwigi. Miał też jatkę położoną obok jatki rajcy Jakuba cum moniali (nr 66). W 1413 roku Jan Benisch oraz jego żona Katarzyna wyznaczyli sobie nawzajem opiekunów prawnych, Jan wskazał rajcę Andrzeja Wałacha (nr 79). Zawarli także ze sobą umowę na przeżycie. W 1423 roku Katarzyna została już odnotowana jako wdowa, pojawiła się też wzmianka o zmarłym synu Mikołaju. Opiekunem prawnym wdowy – zgodnie z wcześniejszą umową – był wówczas rajca Andrzej Wałach, później rajca Jan Zyndram, odnotowany w tej roli w 1425 roku. Katarzyna wyszła powtórnie za mąż za Mikołaja, z którym w roku 1423 zawarła umowę na przeżycie.
