|
tytuł honorowego obywatela nadany 17 sierpnia 1819 roku |
…ażeby kommissarzom do demarkacji z strony Najjaśniejszego Cesarza Austrii … wyznaczonym prawo obywatelstwa udzielone zostało… (z uchwały Senatu Rządzącego – ANK, sygn. WMK IV-6, s. 191 |
Jan baron von Rothkirch und Panthen
kapitan armii austriackiej, przedstawiciel cesarza Austrii w komisji ustalającej granice Wolnego Miasta Krakowa
Herb Rothkirch und Panthen.
Jan von Rothkirch und Panthen, baron, herbu własnego, kapitan armii austriackiej. Pochodził z rodu wywodzącego się z Tyrolu, osiadłego na Śląsku, z gniazdem w Czerwonym Kościele (Rothkirch) k. Legnicy, jednak z gałęzi związanej nie z ziemiami pruskimi, lecz ze Śląskiem Austriackim. Poświęcony służbie wojskowej, w której jednak się nie wybił (współcześni mu w armii Leonard i Leopold Rothkirchowie sięgnęli po szlify generalskie). Odnotowywany w latach 1811–1824 w randze kapitana w 20. Pułku Piechoty (zwanym śląskim, później galicyjskim); w okresie jego służby z siedzibami sztabu kolejno w Opawie, Lwowie i Nowym Sączu. W 1816 r., pozostając na etacie pułkowym, przydzielony został do prac nad demarkacją między Austrią, Prusami i Rosją (Królestwem Polskim) oraz Wolnym Miastem Krakowem pod komendę austriackich komisarzy demarkacyjnych barona Emanuela Lipowskiego (por. s. 212–213) i Emmericha von Blagoevicha (por. s. 214–215). Pracował m.in. w brygadzie mierniczej na odcinku od Wisły do Czarnej Przemszy z przedstawicielami Królestwa Polskiego kpt. Klemensem Kołaczkowskim (por. s. 206–207) i kpt. Marcinem Klemensowskim (por. s. 210–211). W 1819 r. wyróżniony honorowym tytułem szambelana, w 1820 r. odznaczony rosyjskim Orderem św. Włodzimierza IV kl.
Fragment wpisu do Księgi obywatelskiej… WMK; poniżej fragment mapy sporządzonej w ramach prac demarkacyjnych – tu odcinek granicy między WMK a cesarstwem austriackim biegnącej na rzece Wiśle na odcinku między Tyńcem a Zwierzyńcem (widoczna w lewym górnym rogu nazwa Śmierdząca oznaczała dzisiejszy Kryspinów).
Tytuł nadany w wyniku poszerzenia uchwały Senatu Rządzącego nr obrad 1379, nr Dziennika Głównego 2632 (ANK, sygn. WMK IV-6, s. 191) podjętej 17 sierpnia 1819 r., gdy prezesurę Senatu Rządzącego sprawował Stanisław Wodzicki. Poszerzenie uchwały polegało na włączeniu do niej sześciu uczestników zespołu demarkacyjnego zajmującego się wyznaczaniem granic WMK z ramienia Austrii (ANK, sygn. WM 622, nlb), por. s. 214. Uhonorowanie nastąpiło w związku z zakończeniem prac nad wytyczeniem granic WMK z sąsiadującymi Królestwem Polskim, Austrią i Prusami.
