Joannes Baptista Fontanini (Fontanni)
Kupiec żydowskiego pochodzenia, syn Jakuba, urodzony w miejscowości Cetis we Włoszech. Prawo miejskie krakowskie przyjął w roku 1562 i wtedy też odnotowano go jako Żyda konwertytę. Nie zasiadał w ławie miejskiej. Do składu rady został powołany w roku 1580 na miejsce po Janie Grocie (nr 407). Na urzędzie tym zasiadał blisko 17 lat, do roku 1596 włącznie. W tym czasie dwukrotnie wchodził w skład rady urzędującej i – w przypadającej na niego kolejności – pełnił funkcję burmistrza. W nasilających się wówczas sporach między radą a pospólstwem nie był jego obrońcą, za co zresztą słono zapłacił, gdyż napadnięto go w jego własnym domu. Był prowizorem szpitala św. Ducha i przez wiele lat poborcą szosu. Jako kupiec handlował głównie suknem i winem. Współpracował z rodziną Montelupich, jednak z czasem skonfliktował się z nią i procesował. W interesach często wdawał się w spory i procesy. Był właścicielem domu w Rynku (obecnie nr 12) oraz przy ul. Floriańskiej (obecnie nr 27). Do niego należała także wieś Skotniki. Żenił się trzykrotnie. Jego żonami były: Anna Rymarówna, Małgorzata oraz Agnieszka, córka rajcy Bartłomieja Paczoski (nr 392) i wdowa po Hieronimie Berze, ławniku Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim. Zmarł około 12 czerwca 1596 roku w Krakowie. Został pochowany w kościele Mariackim. Pozostawił liczne potomstwo, między innymi synów: Stanisława, altarystę św. Benedykta w kościele Mariackim, Zygmunta, pisarza miejskiego w Kownie, Jana, jezuitę, oraz córki: Katarzynę, żonę Kaspra Paczoski, i Annę, żonę Pawła Jordana.
