Jacobus (Jacub) Zatorzski
Złotnik kazimierski. Do rady miejskiej wszedł w 1626 roku, na miejsce po zmarłym Kasprze Rzepczyńskim (nr 262). Zasiadał w radzie przez niecałe sześć lat, trzy z nich spędził w radzie urzędującej, gdzie sprawował funkcję burmistrza. W roku 1629 uwikłany był jako egzekutor testamentu zmarłego Jerzego Bystrowskiego (nr 280) w spór z roszczącymi pretensje do spadku rajcami Adamem Gołąbem (nr 290) i Maciejem Gorzelskim (nr 283). Był właścicielem kamienicy, obecnie już nieistniejącej, położonej pierwotnie w rynku (obecnie ul. Augustiańska, narożnik ul. Skałecznej) oraz kamienicy na rogu nieistniejących już ulic św. Jakuba i Krowiej (obecnie rejon ul. Skawińskiej), jak też dwóch domów przy ul. Krowiej (obecnie tyły posesji przy ul. Krakowskiej numer 44–45) i domu ze stajenką krowią przy nieistniejącej już ul. Tkackiej (rejon obecnej posesji przy ul. Krakowskiej 49). Zmarł w 1631 roku, pozostawił żonę Reginę i córkę. W następnym roku w inwentarzu pośmiertnym zapisano: opowiedziała Pani Wdowa, że po śmierci nieboszczyka Małżonka jej żadnych pieniędzy nie znalazła y nic jej nieboszczyk odchodząc na zawsze w gotowych pieniądzach nie zostawił. Wśród rzeczy ruchomych między innymi były: pierścionków złotych nieboszczykowskich dwa z rubinami, trzeci z turkusikiem, czwarty rubinowy ślubny, szabla srebrem oprawna w pięć sztuk, bez pasa, ze szpiglikami złocistymi. Zostały też ubiory: szata czarna z czarnymi perlicami bez podszewki, bo te sobole pupki, co pod nią były, są własne Paniey Wdowy y przy nich się jako swoich własnych opowiedziała. Odnotowano też kocioł miedziany do warzenia miodu, na który opowiedziała Pani Wdowa, że Pan Jan Kroczkowski Ojciec jey pożyczył był P. Jakubowi Zatorskiemu Małżonkowi jey złotych Sześćdziesiąt. Nie było natomiast wątpliwości co do broni: Muszkietów trzy. Pistolet jeden. Kord jeden. Kordelas jeden. Kusza żelazna do strzelania ptaków. Wymieniona też została laska trzcinowa z gałką srebrną y na członkach srebrne skoweczki. Światło na okoliczności zgonu Jakuba Zatorskiego może rzucić zawarty w inwentarzu zapis: To też opowiedziała Pani Wdowa, że nieboszczyk P. Małżonek jej odjeżdżając na Mazowsze, wziął był z sobą delię kózkami podszytą, tłumok pościeli, kocioł miedziany do warzenia jarzyn czeladzi. Muszkiet jeden wielki. Pieniędzy wiele tam przy nim było, kiedy umarł, nie wie Pani Wdowa. Statków też tam czworo na wodzie zostało. Jakub Zatorski zmarł więc podczas podróży. Kamienice i jeden dom przy ul. Krowiej odziedziczyła żona Regina – żyła jeszcze w 1632 roku, nazywana „Zatorską starą”. Drugi dom przy ul. Krowiej oraz ten ze stajenką przy ul. Tkackiej przypadł córce, „Zatorskiej młodej”. Zwolnione po Jakubie Zatorskim miejsce w radzie zajął Adam Wachlikowicz (nr 292).
