Jacobus Wacowski (Waczewski)
Odnotowany w ławie miejskiej w latach 1670 i 1673 – w tym ostatnim roku uzyskał nominację do rady miejskiej, w której zasiadł na ponad dziesięć lat. Dwukrotnie potwierdzony został w radzie urzędującej-burmistrzowskiej. W latach 1682–1685 rokrocznie pełnił urząd wójta kleparskiego. Na początku kariery, w gdy 1670 roku był ławnikiem, skarżył się na niego urzędowi wójtowskiemu Jan Piątkowicz, bednarz kleparski, o to, że gdy udał się do domu jego kędy teraz Pan Waczowski mieszka dla pobijania naczynia drewnianego, przyszedł tenże Pan Waczowski, wprzód słowami uraźliwemi na niego powstał, a po tym pięścią w gębę uderzył, aż się zaraz krew z nosa rzuciła, tym się jeszcze nie kontentując, po tym zastąpiwszy idącemu do domu za głowę porwał i uderzył o ziemię, włóczył po ziemi, kolanami tłoczył, do czego mu parobek jego dopomógł, że przyszło do tego, iż musiał gwałtu wołać. Obdukcja dokonana przez urząd – wójtem był wówczas rajca Walenty Srogania (nr 159) – wykazała między innymi oko podbite podsiniałe lewe, a poszkodowany chustkę krwią zbroczoną pokazał y włosy wytargane jako powiedział z głowy. Wójt wydzielił sprawę parobka do osobnego osądzenia i na tym prawdopodobnie poprzestano. Za kadencji burmistrzowskiej Jakuba Waczowskiego w 1685 roku rada miejska rozpatrywała wniosek złożony przez szewców kleparskich w sprawie pozwolenia na utworzenie cechu szewskiego i zatwierdzenia projektu jego porządku, czyli statutu – rajcy stwierdzili: bacząc być rzeczą przystojną i słuszną na stanowienie tegoż cechu szewskiego kleparskiego pozwoliliśmy, jako z urzędu naszego stanowiemy i fundujemy i na te porządki nam pokazane konsens swój dajemy. W tym też roku król Jan III Sobieski potwierdził to rozstrzygnięcie, powołując się w stosownym akcie imiennie na przedłożenie uczynione przez burmistrza Jakuba Waczowskiego. Waczowski był żonaty z Agnieszką, córka Anna urodziła się w roku 1665, jej rodzicami chrzestnymi byli wspomniany rajca Walenty Srogania i Katarzyna, żona rajcy Jakuba Grabiańskiego (nr 160). Miał również syna Józefa. W roku 1688 Jakub Waczowski został odnotowany już jako zmarły.
