Jacobus Toporsky
Kazimierzanin, udział we władzach miejskich zainaugurował w roku 1597, zasiadając w ławie miejskiej – ławnikiem był także co najmniej w latach 1598 i 1599. Do rady miejskiej został powołany w roku 1604, w ramach uzupełniania sześciu opróżnionych wcześniej krzeseł radzieckich, które pozostawały nieobsadzone od czasu konfliktu rady miejskiej z wielkorządcą Michałem Maleczkowskim. Zajął miejsce zwolnione po śmierci Macieja Kierstana (nr 246). Godność rajcy pełnił do roku 1610 i przez wszystkie te lata był powoływany rok po roku do rady urzędującej-burmistrzowskiej. Równolegle działał w Kazimierzu Bartłomiej Toporek, być może brat Jakuba, ławnik w latach 1600–1604, wójt z lat 1605 i 1607–1610. Jakub Toporek żonaty był z Zofią, mieli syna Jakuba. Mieszkał w domu przy ul. Piekarskiej. Zmarł przed 19 kwietnia 1611 roku – w dniu tym na zwolnione miejsce w radzie nominację uzyskał Jan Sebastianowicz (nr 270). W roku 1617 ławnik, późniejszy rajca Aleksander Zaborski zwany Pokorowiczem (nr 276) oraz ławnik, późniejszy wieloletni wójt Jan Kleska przeprowadzili wizję lokalną w domu Toporków, na wniosek wdowy Zofii i syna Jakuba – stwierdzono, że w izbie przedniej grzyby wielkie od cieczy i złego położenia rynny sąsiedzkiej od strony Koasiarowicza […] bokiem grzyby porosłe […] na tejże izbie w połowiej wkląśnienie od ściekania wody z rynny od tegoż sąsiada Kosiorowskiego. Wdowa oświadczyła, że sąsiad lekce sobie poważywszy Dekreta tak PP. Radziecz Kazimirskich, jako y Jego Mości Wielkiego Rządcy o tym uczynione, tego naprawić nie chce jako przestać, przez co wielkie szkody u mnie y w izbie cierpi i dalej już tego znosić nie może. W tym samym roku wspomniany ławnik Kleska z ławnikiem Marcinem Zielińskim poszli dokonać obdukcji pobitego Kaspra Patrisa, leżącego w ranach w swoim domu nazwanym „Ojców Skałecznych”, przy ulicy prowadzącej do kościoła św. Stanisława na Skałce. Jak się okazało Wdowy Toporkowej syn y jego towarzystwo który z nimi idąc naszedł na ten dom y tam wpadłszy poranieł i drzwi posiekł. U Kaspra stwierdzono szereg ran ciętych, okazywanych ławnikom przez cyrulika Pawła Wilde, wśród nich i te włosy do kości, które widać odcięte y tę skórę z włosami ukazywał tenże Cyrulik. Poszkodowany oświadczył, że jeśliby Pan Bóg przez to z tego świata wziąć raczył, o to czynić zleca [sąd], zostawiając gwałt y najście domu w którym mieszka Oycom Zakonnikom Skałecznym.
