Jacobus Rembielski
Długoletni rajca, zasiadał w radzie miejskiej od roku 1685 przez niemal czterdzieści trzy lata, uprzednio będąc ławnikiem. Trzynastokrotnie uzyskiwał nominacje do rady urzędującej-burmistrzowskiej. Co najmniej w roku 1692 pełnił urząd wójta kleparskiego, przez szereg lat sprawował funkcję lonera miejskiego – w roku jego śmierci sporządzono Compendium starych regestów lonerskich, kompletując dokumenty miejskie, głównie rachunkowe, sięgające roku 1699, czyli z prawie trzydziestu lat – było to uporządkowanie zasobu pozostającego do tej pory po części w ratuszu, w „czarnej skrzynce”, po części w rękach Jakuba Rembierskiego z racji wieloletniego zajmowania się przez niego rachunkami miasta. Był członkiem Bractwa Ubóstwa Pana Jezusa przy kościele św. Floriana, w roku 1725 został odnotowany w księdze brackiej na funkcji konsyliarza. Cieszył się poważaniem i zaufaniem, pełnił funkcję opiekuna sierot i wdów oraz wykonawcy testamentów, przykładowo odnotowany w 1709 roku jako wykonawca testamentu rajcy Grzegorza Gruszczakowicza (nr 171), uświetniał uroczystości rodzinne: w 1697 roku wraz z ówczesnym burmistrzem i wójtem Stanisławem Niewalkowiczem (nr 173) pełnił rolę świadka na ślubie Anny, córki rajcy Adama Tyczyńskiego (nr 167), w roku 1700 z tymże rajcą Tyczyńskim był świadkiem na ślubie Doroty, córki rajcy Grzegorza Rozmarynowskiego (nr 175), a w kolejnym roku, także z rajcą Tyczyńskim, uczestniczył jako świadek na ślubie Anny, córki rajcy Jakuba Grabiańskiego (nr 160). Zmarł w 1727 roku, w wieku 70 lat. Jego żona Agnieszka zmarła rok wcześniej. Pochowani zostali w kaplicy św. Jana Kantego w kościele św. Floriana.
