Jacobus Praski
Wójt jurydyki Podzamcze, z jurysdykcją także dla Rybaków i części Zwierzyńca, poświadczony na urzędzie w roku 1706. W roku 1709, przełomowym w jego życiu, ożenił się z kazimierzanką Agnieszką Wachowską, czemu świadkowali przyszły rajca Stanisław Józef Chełpiński (nr 346) i świeżo powołany rajca Kazimierz Jan Woźniakowski (nr 341), oraz otrzymał nominację do kazimierskiej rady miejskiej i na urząd wójta kazimierskiego. W radzie zasiadał przez niecałe dwadzieścia cztery lata, w tym trzynastokrotnie w radzie urzędującej. W latach 1711, 1713, 1715 i 1732 pełnił urząd lonera. W 1727 roku za jego kadencji burmistrzowskiej rada miejska zawarła z konwentem Kanoników Regularnych Ducha Świętego de Saxia umowę dzierżawy miejskiego gruntu Błonia w Zabłociu, w 1729 roku uczestniczył z kolei w zawieraniu układu z kazimierską gminą żydowską w sprawie opłat za utrzymywanie miejskiej kanalizacji. Zmarł w 1732 roku, w wieku 67 lat. Pochowany został 1 listopada w kościele Bożego Ciała. Wdowa Agnieszka została odnotowana około 1735 roku jako asesorka Arcybractwa Troistego przy kościele Bożego Ciała, skupiającego kazimierskie niewiasty.
Z księgi radzieckiej Kazimierza obejmującej lata 1720–1742: dokonany w 1722 roku wpis otwierający posiedzenie rajców urzędujących pod przewodnictwem burmistrza Jakuba Pruskiego – zbliżenie zapisu imienia i funkcji (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. K 47, s. 91)