Jacobus
Rajca pod tym imieniem bez przydomka odnotowany jednokrotnie w 1441 roku w składzie rajców urzędujących. Nie jest wykluczone, że postać ta jest tożsama z Jakubem stolarzem (nr 100), Jakubem synem sołtysa młodszym (nr 106) lub Jakubem Smirerem (nr 108), potwierdzonymi wcześniej, przed rokiem 1441. Jakub ten może być jednak również tożsamy z wymienionym w roku 1454 Jakubem Sembokiem (nr 130) albo Jakubem Sylą (nr 132). Ponieważ nie zachowały się mogące wyjaśnić tę wątpliwość księgi radzieckie z lat 1433–1480, należy przyjąć za miarodajny formalny kształt zapisów imion w dokumentach pergaminowych stanowiących w tym przypadku źródła i traktować postaci te rozłącznie. Stawianie hipotez o zbiegu tożsamości wybranych postaci noszących imię Jakub byłoby niepoparte dowodami źródłowymi. We wspomnianym 1441 roku Jakub wziął udział w wydaniu aktu, w którym Lutko, wielkorządca krakowski i kanonik poznański, wraz z rajcami kazimierskimi poświadczył na prośbę Piotra, przeora klasztoru oo. Augustianów przy kościele św. Katarzyny w Kazimierzu, że Kilian, mieszczanin kazimierski, wraz z żoną Jadwigą zapisali w testamencie klasztorowi łan pola i łąkę z przynależnościami, położone w Czyżowej obok dóbr klasztornych (był to jeden z łańcucha siedmiu aktów dotyczących łanów w Czyżowej przejmowanych przez augustianów, zapoczątkowanego aktem rajców kazimierskich z 1430 roku, a zakończonego aktem Zygmunta Augusta z roku 1563).
