Jacenty Zayfred (Zayfrett, Zaiffredt, Zaiffreddtt)
Kupiec, syn kupca krakowskiego Wojciecha Zayfreta (zmarłego przed rokiem 1706) i Agnieszki. Od 1709 roku był członkiem quadragintaviratu, a w latach 1710–1711 ławnikiem. Do rady miejskiej został wybrany w 1712 roku na miejsce po Michale Behmie (nr 554). W ciągu 35 lat sprawowania urzędu rajcowskiego aż 16 razy wchodził w skład rady urzędującej i na przemian z innymi rajcami pełnił funkcję burmistrza. Jako rajca zatroszczył się o wymianę pokrycia dachowego i okalających go rynien na budynku Wagi Małej (w 1739 roku), którą zresztą dzierżawił (od marca 1703 roku) – później dzierżawę tę przejmą jego prawni spadkobiercy. W maju 1717 roku wraz z Janem Antonim Słowakowicem (nr 586) został wyznaczony jako deputat z Krakowa do Radomia. W roku 1730 został królem Bractwa Kurkowego. Był właścicielem kamienicy nr 18 przy Rynku (kamienica Amadejowska). Wraz z synami Macieja Bartscha (nr 599) wiódł spór o spadek po Bartschu z Franciszkiem i Teresą Toryanimi (1741). Miał sklep korzenny, handlował również saletrą, prochem i siarką. Zajmował się handlem w latach 1711–1743. Pozostawił po sobie notatki dotyczące wydarzeń rodzinnych i wydatków domowych, a także Raptularz za Gottfreda Ruszera czeladnika sklepu korzennego. Od 1720 roku był prowizorem kościoła Mariackiego. Nadzorował akcję organizowania nauki rzemiosła w warsztatach dla żebrzącej młodzieży. Był egzekutorem testamentu Andrzeja Szafałkowicza (nr 574). Miał trzy żony. Po raz pierwszy ożenił się z Anną z Ocieszowiczów, wdową po Piotrze Szymonie Aquilinim, ławniku Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim, oraz Ludwiku Guilhaumie (nr 587), ławniku i rajcy krakowskim. Drugą żoną była Karolina de Dewasyon. Jego dzieci to Jędrzej – ksiądz w Paryżu, Urszula – żona Kristiana Józefa Junglinga (nr 616), oraz nieznana z imienia córka – żona Jędrzeja Mysłowskiego. Zmarł przed 11 lipca 1747 roku.
