Ignatius Michałoski
Lekarz, matematyk, profesor Uniwersytetu Krakowskiego, sekretarz królewski. Urodzony w Krakowie, syn Krzysztofa, złotnika. Rodzina wywodziła się z Kazimierza koło Krakowa. W 1703 roku był już doktorem filozofii, podjął na Uniwersytecie Krakowskim studia medyczne, zakończone w Padwie uzyskaniem stopnia doktora medycyny. Po powrocie do Krakowa w roku 1718 został inkorporowany do Wydziału Lekarskiego. Wielokrotnie był dziekanem. Karierę we władzach miejskich rozpoczął w Kazimierzu jako rajca. Zrezygnował z tej godności po wejściu na miejsce po Aureliuszu Federicim (nr 568) do krakowskiej rady miejskiej, w której zasiadał od roku 1718 przez nieco ponad 21 lat. Jedynie w roku 1719 został wybrany do rady urzędującej i pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Zajmował się szpitalnictwem, był lekarzem ubogich studentów w szpitalu św. Rocha. Przysługiwał mu tytuł uprzywilejowanego matematyka królewskiego. W roku 1731 z rąk Augusta II otrzymał godność sekretarza królewskiego. Z okazji koronacji Augusta III uzyskał tytuł kawalera Złotej Ostrogi. Od roku 1708 do końca życia wydawał poczytne kalendarze, zawierające oprócz prognostyków także krótkie rozprawy z geografii, przyrody i medycyny (Kalendarz polski i ruski w którym święta roczne, i biegi niebieskie, aspekty, wybory, czas siania, szczepienia, krwi puszczania, lekarstw zażywania, wschód i zachód Słońca etc. należytym porządkiem położone y opisane). W 1720 roku uzyskał potwierdzenie królewskiego przywileju dającego matematykowi królewskiemu prawo akceptacji wydawanych dzieł matematycznych, co zaczął egzekwować, pozywając drukarzy przed sądy. W roku 1736 sam został oskarżony o wydawanie kalendarzy bez zgody rektora i aprobaty astrologa Uniwersytetu Krakowskiego. Miał kamienicę przy ul. Grodzkiej 27. Zmarł w Krakowie w 1739 roku. Jego miejsce w radzie zajął Józef Florkowski (nr 612).
