Ignacy hrabia Sobolewski

Ignacy hrabia Sobolewski

minister sekretarz stanu cesarza Rosji i króla Polski, protektor WMK 

Reprodukcja fotografii portretu Ignacego Sobolewskiego autorstwa Marcella Bacciarellego oraz własnoręczny podpis uhonorowanego.

Ignacy Sobolewski, hrabia, herbu Ślepowron, polityk Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego (Kongresowego), wolnomularz. Urodzony w 1770 r., syn kasztelana czerskiego Walentego i Kunegundy z Nowickich. W okresie Księstwa Warszawskiego członek Rady Stanu, mianowany w 1812 r. ministrem policji. Po utworzeniu Królestwa Polskiego w 1815 r. powołany na urząd sekretarza stanu – przewodniczącego rządowej komisji sprawiedliwości w Petersburgu, w 1825 r. objął urząd ministra sprawiedliwości. Był wpływowym protektorem u cesarza Rosji w sprawach konstytucji i granic Wolnego Miasta Krakowa. Wielki Jałmużnik wolnomularskiego Wielkiego Wschodu Narodowego Polski, w 1818 r. był członkiem izby wolnomularskiej Bouclier du Nored. Po upadku powstania listopadowego, w którym nie wziął udziału, na stałe osiadł w Quarto, obecnie jednej z dzielnic włoskiej Genui. Komandor maltański, kawaler orderów Orła Białego, św. Stanisława i św. Aleksandra Newskiego z brylantami. Ożeniony z Józefatą hrabianką Zabiełłówną, kasztelanką kowieńską, miał trzech synów: Jerzego, Aleksandra i Józefa. Zmarł 8 października 1846 r.; pochowany na jednym z cmentarzy rejonu dawnego Quarto. Tytuł nadany uchwałą Senatu Rządzącego nr obrad 806, nr Dziennika Głównego 1488 (ANK, sygn. WMK IV-4, s. 208) podjętą 28 maja 1818 r., gdy prezesurę Senatu Rządzącego sprawował Stanisław Wodzicki. Uhonorowanie było wyrazem wdzięczności za poparcie utworzenia Wolnego Miasta Krakowa i jego statusu polityczno-ustrojowego wyrażonego w tymczasowej konstytucji z 1815 r.

Reprodukcja przepadłego wraz z zasobami ratusza warszawskiego, olejnego portretu Ignacego Sobolewskiego; obok pierwsza strona rymowanego panegiryku pióra Marcina Molskiego, wydanego w 1819r. w Warszawie z okazji imienin Sobolewskiego (patrz także s. 108).