Dipoldus (Ipolitus) Spilberg (Spilbergr)
Mieszczanin krakowski, odnotowany w księgach miejskich w latach 1455—1469. Został powołany do ławy miejskiej w roku 1455, ławnikiem miejskim był także w roku 1458. Nominację do rady miejskiej uzyskał w 1459 roku, wzmiankowany był w radzie do roku 1464. Wchodził w skład rady urzędującej, pełniąc wtedy, w przypadającej na niego kolejności, funkcję burmistrza — został w tej roli odnotowany w latach 1459, 1460, 1461 i 1462. Jako burmistrz w 1460 roku, w obecności rajców Tomasza Zarwechtera (nr 231) i Stanisława Koczwary (nr 241), przyjął zeznanie testamentowe złożonego chorobą Piotra złotnika. Podczas tej samej kadencji burmistrzowskiej wraz z rajcą Tomaszem Ulem (nr 243) odebrał ostatnią wolę od Mikołaja Goldenera. W 1459 roku brał udział w wyrażeniu zgody rajcy Mikołajowi Dietrichowi (nr 246) na doprowadzenie wody z wodociągu miejskiego do jego domu na określonych zasadach. Przyjmował w roku 1460, wraz z Jaroszem Szarlejem (nr 240), ówczesnym burmistrzem, i rajcą Marcinem Bełzą (nr 242), oświadczenie testamentowe składane przez Jana Kletchnera. Z kolei w roku 1464 wraz z ówczesnym burmistrzem Tomaszem Zarwechterem (nr 231) uczestniczył w akcie ustanowienia przez Barbarę, księżnę raciborską, pełnomocnika do zbycia należącego do niej domu położonego przy Rynku. Hipolit miał córkę, żonę rajcy Ulrykajeczimbergera (nr 286).
