Hieronymus (Jarosz) Spiczynsky (Hieronim z Wielunia, Polyconius)
Kupiec sukienny, literat, tłumacz, urodzony przed 1500 rokiem w Wieluniu, syn rajcy wieluńskiego Bartłomieja Polkona i Katarzyny z Więckowskich, spokrewnionej ze Spiczyńskimi herbu Abdank, od których Hieronim w roku 1528 wziął nazwisko, używając też pseudonimu Polyconius. Studiował na Uniwersytecie Krakowskim. Przyjęty do prawa miejskiego w 1528 roku, wpisany do księgi przyjęć jako „Jarosz Spiczyński, szlachetnie urodzony kupiec”. U drukarza Hieronima Wietora wydał swój polski przekład Biblii, a w drukarni Unglerowej dzieło O ziołach tutecznych i zamorskich, które stało się podstawą polskiego słownictwa zielarskiego. W roku 1532 wojewoda krakowski Andrzej Tęczyński, wspierający Polaków we władzach miasta, mianował go rajcą, którym był przez prawie 20 lat. Jedenaście razy był wybierany do rady urzędującej. Pełnił wtedy w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Z rajcą Wacławem Chodorowskim (nr 341) nadzorował handel w Rynku. W roku 1533 posłował do biskupa Piotra Tomickiego w sprawie sporu ze starymi rajcami o finansowanie mansjonarzy kościoła Mariackiego, interweniował też u niego w kwestii nieprzychylnego traktowania mieszczan przez starostę Piotra Kmitę. Był poborcą podatku mostowego, a od 1547 do 1548 roku lonerem i w tych też latach w imieniu miasta posłował na sejm. Jako prowizor domu mansjonarzy kościoła Mariackiego opowiadał się przeciw wygłaszaniu kazań po niemiecku. Handlował suknem z Lwowem, był przedstawicielem lwowskiego kupca Jana Urbanowicza. Administrował Wagą Mniejszą, później ją dzierżawił. Był właścicielem kamienicy przy ul. Floriańskiej (obecnie nr 3), a także wsi Zdziechowice w Lubelskiem. Dwukrotnie żonaty, z Elżbietą i Anną, miał cztery córki, z których Anna wyszła za Stanisława Czeczotkę. Zmarł w roku 1550.
Z księgi testamentów obejmującej lata 1427–1623 strony 288–289 z wpisem z 1543 roku stwierdzającym, że rajcy Hieronim Spiczyński, wówczas burmistrz, Jan Aichler (nr 345) i Bartłomiej Remer (nr 355) przyjęli zeznanie testamentowe składane przez Jadwigę, wdowę po Piotrze aptekarzu – oraz powiększenie zapisu imienia i funkcji burmistrza (Archiwum Pańtwowe w Krakowie, sygn. rkps 772, s. 288–289)