Hieronimus (Jeronimus) Remar (Roemer, Rejmar)
Kupiec winny, działający w Krakowie wraz z braćmi Bartłomiejem (nr 355), Janem, Stanisławem i Leonardem. Ich matką była Dorota z Lubartów, siostra sufragana płockiego Piotra Lubarta. Hieronim został przyjęty do prawa miejskiego przed 1526 rokiem, kiedy to sam już poręczał za Jana z Biecza. W latach 1526–1528 zasiadał w ławie miejskiej, urząd ławnika pełnił do roku 1528. W następnym, 1529 roku uzyskał nominację do rady miejskiej, w której zasiadał ponad 11 lat, do roku 1540 włącznie. Był czterokrotnie powoływany do rady urzędującej, wtedy też pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W latach 1533 i 1535 sprawował urząd poborcy podatku szosowego, od roku 1534 był prowizorem szpitala św. Ducha. Prowadził interesy handlowe na Podkarpaciu, odnotowana została jego aktywność we Lwowie. Był właścicielem domu położonego przy Rynku, na rogu ul. Szewskiej, który w roku 1530 sprzedał bratu Janowi, za zgodą pozostałych braci, jak też domu przy ul. św. Anny. Ożenił się z Katarzyną; mieli trzech synów, wśród nich Krzysztofa, przyszłego rajcę (nr 395), oraz pięć córek, z których Katarzyna była żoną rajcy Jana Ulla (nr 373), Anna za mężem Wojciechem wyjechała do Krosna, podobnie Szczęsna do Przemyśla, a Urszula przeprowadziła się do Kleparza. Hieronim zmarł w roku 1540.
Z księgi radzieckiej lwowskiej obejmującej zapisy z lat 1531–1542 strony 592–593 z wpisem z 1537 roku dotyczącym udzielenia przez Hieronima Remera pełnomocnictwa Stanisławowi Mozenczne w sprawie o kamienicę Waśka Kybałki we Lwowie przy ul. Ruskiej w związku z niespłaconym długiem – oraz powiększenie zapisu imienia i urzędu rajcy (Centralne Archiwum Historyczne Ukrainy we Lwowie, sygn. fond 52, op. 2, spr. 10, s. 592–593)