Hieroimus Horlemes (Horllemes, Orlemes)
Kupiec, urodzony między 1555 a 1560 rokiem. Jego rodzina wywodziła się od Jana z Norymbergi, który osiadł w Krakowie w połowie XVI wieku, poprzez ożenek wszedł do rodziny Berów i uzyskał prawo miejskie; wcześnie osierocił syna, którym zaopiekowała się rodzina matki. Hieronim okazał się operatywnym kupcem i szybko zaczął budować swoją pozycję, miał swój kram, kamienicę w Rynku (obecnie nr 16), zatrudniał sługę-pisarza, wszedł we współwłasność papierni na Prądniku. W roku 1585 był gwarantem układu miecznika koronnego Mikołaja Wolskiego o wydzierżawienie od miasta wsi Dąbie i Grzegórzki na lat sześć. W roku 1601 zajął miejsce w radzie po Hieronimie Zalaszowskim (nr 441). Rajcą był do roku 1626 włącznie. W tym czasie pięciokrotnie wchodził w skład rady urzędującej, w której na przemian z innymi rajcami pełnił funkcję burmistrza. W księgach radzieckich z lat 1598–1601 przy spisie spraw za jego kadencji burmistrzowskiej w roku 1601 zaznaczono, że funkcję tę pełnił „sam przez się”, czyli osobiście – być może w kontekście panującej zarazy (niejednokrotnie w takich okolicznościach burmistrzowie opuszczali miasto). Razem z Jerzym Schulzem (nr 439) nadzorowali odnowę wieży ratusza. W roku 1612 Hieronim został poborcą szosu – wraz z Ludwikiem Kromerem (nr 453). Poza handlem czerpał też zyski z inwestowania w górnictwo olkuskie. Dla tamtejszej fary sprawił dzwon na wieżę kościelną i puszkę na komunikanty. Żoną Hieronima była najpierw Otylia, córka możnego kupca krakowskiego Jana Paczka, a następnie Jadwiga Smolcówna. Jego dziećmi byli: Zofia, Urszula, żona kupca Rafała Delpace (nr 494), Jadwiga, Krzysztof, Jan (rajca warszawski) i Mikołaj (wstąpił do zakonu dominikanów i przyjął imię Augustyn). Hieronim Horlemes zmarł w roku 1626. Jego miejsce w radzie zajął Andrzej Bełza (nr 484).
Dokument wystawiony w 1588 roku w Krakowie przez Hieronima Horlemesa, w którym kwituje on podskarbiego Młodziejowskiego z zapłaty długu – oraz powiększenie znaku pieczętnego (gmerku) Hieronima Horlemesa (Muzeum Narodowe w Krakowie, Biblioteka Książąt Czartoryskich, sygn. rkps 574/63)