Hermannus de Grabów (Grabowszky)
Zamożny mieszczanin krakowski pochodzący z Grabowa (być może tożsamego z miejscowością Hrabova w Czechach). Działalność we władzach miejskich rozpoczął w 1319 roku, uzyskując w styczniu nominację do ławy sądowej, a następnie w lipcu powołanie do rady miejskiej. W kolejnych latach wielokrotnie powoływany do rady, w której działał do 1333 roku. Zaliczany jest do najdawniejszych właścicieli domów przy ul. św. Jana. Miał tam słodownię, którą w 1322 roku sprzedał Giszkowi. W 1314 roku uzyskał od Jana z zakonu dominikanów ławę sukienną w Rynku, a dwa lata później zakupił od Jana z Muchowa jatkę rzeźniczą. Na przedmieściu przed bramą Szewską od 1317 roku posiadał parcelę (na Piasku, obok łaźni Zygfryda) oraz od 1324 roku ogród (przy cmentarzu żydowskim). Nabywał w tamtym rejonie kolejne nieruchomości, skoro w 1335 roku mógł sprzedać Żydowi Koslinowi cztery domy, a każdy z nich z ogrodem. Z żoną Klarą pozostawił synów o imionach Hanko i Nyczko.
Z Kodeksu Behema, kopiarza praw i przywilejów Krakowa pochodzącego z lat 1500–1508, wpis, gdzie zostaje wymieniony Herman z Grabowa – oraz powiększenie zapisu imienia (Biblioteka Jagiellońska, sygn. rkps 16, k. 29v–30)