Heinrich Szmedt
Mieszczanin krakowski, z kowalskiej rodziny lub sam trudniący się kowalstwem, odnotowany w miejskich księgach w latach 1404—1419. Podróżował do Flandrii jako komisant kupców krakowskich. Nie został wzmiankowany na urzędzie ławnika sądowego, choć zdobycie doświadczenia w ławie miejskiej było przyjętą praktyką przed wejściem w skład rady miejskiej. W radzie odnotowany został w 1406 roku. Brał udział w zawarciu przez radę miejską układu z cechem garncarzy. Cech ten - poprzez swoich przedstawicieli, starszych cechu, w tym Mikołaja Falkenberga, zapewne spokrewnionego z rajcą Mikołajem Falkenbergiem (nr 158), sugestywnie przedstawiającymi trudności w ich pracy („muszą codziennie nosić, przywozić konno, rozkładać ciężkie naczynia, potem je zbierać [...] i nie mieć dachu nad głową”) — uzyskał prawo do budowy kramów dla sprzedaży garnków oraz rozbudowywania i renowacji tych kramów na własny koszt, za opłacaniem rocznego czynszu na rzecz miasta. W tej jedynej kadencji rajcowskiej Henryka w radzie urzędującej rozgrywała się sprawa Andrzeja Wierzynka (nr 102), w której musiał brać udział.
Z księgi radzieckiej obejmującej lata 1392–1411 strony 244–245 z wpisem z 1406 roku, zawierającym w początkowej części spis rajców urzędujących przed sprawą Wierzynka (nr 102), która miała miejsce we wrześniu tego roku; wśród rajców wymieniono Henryka Smedta – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 427, s. 244–245)