Henrikus (Heinco, Henczco) scriptor
Podobnie jak w wypadku Stefana pisarza (nr 65) źródła nie precyzują, gdzie Henryk piastował urząd pisarza. Karierę związał z urzędami miejskimi Krakowa, w latach 1353—1354 zajmował urząd ławnika. Można zatem przypuszczać, że był pisarzem miejskim, notariuszem prowadzącym kancelarię rady miejskiej lub kancelarię wójtowsko-ławniczą. Był stryjem Piotra pisarza, zatem prowadzenie kancelarii urzędów czy dostojników stało się w rodzinie Henryka tradycyjną profesją. W 1359 roku Henryk uzyskał nominację do rady miejskiej, jedyną w jego karierze, o której wiadomo. Był właścicielem domów w Krakowie, między innymi przy ul. Grodzkiej. O rozliczenia związane z tym domem toczył spory z Jakubem i Krystynem Englinimi.
Z „Najstarszej księgi” strona 183 z wpisem z roku 1353, poświadczającym, że przed ławnikami, w tym Henrykiem pisarzem, Jan Romancz sprzedał dom murowany położony przy Rynku, należący niegdyś do Paszka Luczmana – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 1, s. 183)