Heinmannus de Edel (Edeling)
Zamożny kupiec krakowski przybyły z miejscowości Edel (prawdopodobnie Edeleny k. Miskolca), W końcowej fazie buntu wójta Alberta (nr 8) w 1312 roku został nominowany na ławnika najpierw przez buntowników, a następnie przez Władysława Łokietka, z czego można wnioskować o jego politycznej zręczności. Ławnikiem został także w 1313 roku. Dopiero w roku 1321 uzyskał nominację do rady miejskiej, w której zasiadał do 1323 roku. Heineman zawdzięczał majątek prawdopodobnie prowadzeniu zagranicznego handlu między innymi z Flandrią. W Krakowie inwestował w kramy, zwłaszcza sukienne, ogrody, dwory i kamienice. Miał trzech synów: Jana, Piotra i Marcina. Heineman dokonał w 1328 roku podziału majątku rodzinnego. Stanowiły go: kram sukienny, dom murowany przy ul. Brackiej, pięć ław chlebowych, kram narożny oraz dwór przed bramą Szewską. Zmarł po dokonaniu tego podziału, a przed 1344 rokiem.
Z Kodeksu Behema kopia aktu z 1323 roku, gdzie wzmiankowany został Heineman z Edel – oraz powiększenie fragmentu z imieniem (Biblioteka Jagiellońska, sygn. rkps 16, k. 3v–4)