Gregorius Rosmarynowski
Karczmarz, obywatel Krakowa, w 1678 roku po ślubie z Anną, córką rajcy kleparskiego Jana Dryjewicza młodszego (nr 166), osiadł w Kleparzu. W roku 1685 został wybrany na urząd ławnika, w latach 1686 i 1688 – na urząd zastępcy wójta, pozostając ławnikiem, w roku 1689 był już wójtem kleparskim. W ławie sądowej zasiadał także w latach 1687 i 1692. Do rady miejskiej powołany został w roku 1693, zasiadał w niej przez dwadzieścia lat, dziesięciokrotnie uzyskując nominację do rady urzędującej. Będąc rajcą, sprawował też w roku 1702 urząd wójta kleparskiego. W roku 1700 wydał za mąż za Łukasza Małeckiego córkę Dorotę – świadkami na ślubie byli rajcowie Adam Tyczyński (nr 167) i Jakub Rembielski (nr 170). Młodsza córka Rozmarynowskiego Salomea w 1711 roku poślubiła Franciszka Mleczkę. Grzegorz Rozmarynowski zmarł na przełomie lat 1712 i 1713. Wiele lat po jego śmierci, w 1736 roku, wdowa Anna wydała za mąż najmłodszą córkę Zofię, zawierając w imieniu jej i swoim kontrakt małżeński z Franciszkiem Juliuszem Forelonowiczem, mieszczaninem krakowskim, co uczyniła, widząc stateczną konkurencyą y staranie pilne […] o dożywotnią przyjaźń Jey Mci Panny Zofiej córki swojej, mając sobie za nieomylny znak woli Boskiej serca ludzkie ku radości kierującej skłonność afektów obopólnych. Anna zmarła w 1745 roku, w wieku 80 lat, pochowana została w kaplicy brackiej św. Jana Kantego w kościele św. Floriana w Kleparzu; oboje z mężem należeli za życia do Bractwa Ubóstwa Chrystusowego.
