Gregorius (Gregory) Gruszczakowic
Karczmarz, piwowar. Był ławnikiem kleparskim w latach 1680 i 1684, z tego urzędu przeszedł do rady miejskiej, w której zasiadł na następne prawie dwadzieścia cztery lata. Co najmniej czterokrotnie był powoływany do rady urzędującej-burmistrzowskiej. Pracował nad zmianą statutu cechu piwowarów, pochodzącego jeszcze z zatwierdzenia przez Stefana Batorego w 1578 roku (potwierdzanego później przez Władysława IV Wazę w 1646 roku i Jana III Sobieskiego w 1676 roku). Zmieniony i uzupełniony tekst statutu został w roku 1703 przedstawiony do zatwierdzenia Augustowi II Mocnemu. Grzegorz Gruszczakowicz zmarł w 1708 lub 1709 roku. W 1709 roku rajca Jakub Rembielski (nr 170) i Marcin Bienkiewicz, wójt kleparski, dokonali urzędowego otwarcia jego testamentu. Wdowa Anna w roku 1711 powołała wiertelników z cechu budowlanego dla dokonania rewizji domostwa tu na Kleparzu na Długiej ulicy stojącego po nieboszczyku Panu Grzegorzu Gruszczakowicu Radcy Kleparskim pozostałego […] wchodząc do samego domostwa wrota z ulicy wielkie dobre z kuną, zamkiem i wszystkiemi do nich należytościami, u furtki także w tych wrotach zamki dwa z klamką y haczykiem. Idąc po prawej ręce sklep [pomieszczenie sklepione], przed którym w sieni skrzynia piekarska na chowanie chleba, a w sklepie: ława pod oknem w murze, stół wielki rogaty z szufladkami dwiema, jedna jest z zamkiem, podłoga i powała dobra, piec okrągły dobry, ławki koło niego, skrzynia jedna z zamkiem, łóżko czerwone na deskach […] obicie na ścianach płócienne malowane stare. Obrazów wierzchem na ścianach 12, jeden Zdjęcie Krzyża, drugi Najświętszej Panny, trzeci Pan Jezus ukoronowany z trzciną, czwarty Najświętrzej Panny […] obrazków małych pod listwami na ścianach różnych 15, krzesło czarne skórzane y stołek.
Z księgi radzieckiej Kleparza obejmującej lata 1695–1734: fragment wpisu z 1707 roku otwierającego kolejną sesję rajców, z Grzegorzem Gruszczakowiczem w składzie – oraz zbliżenie zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. KL 33, s. 235)